ಚಿನ್ನದಂಥಾ ಖಜಾನಾ!

ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಜಯನಗರದಲ್ಲಿ ಖಜಾನಾ ಅನ್ನೋ ಹಿಂದಿ ಹೆಸರಿನ ಒಂದು ಚಿನ್ನದ ಅಂಗಡಿ ಇದೆ. ಈ ಅಂಗಡಿ ಹೆಸರು ಕೇಳಿ ಇಲ್ಲೂ ಕನ್ನಡ ಮೂಲೆಗುಂಪಾಗಿರುತ್ತೆ ಅಂತಾ ಆ ಅಂಗಡಿ ಮುಂದೆ ಓಡಾಡೋವಾಗೆಲ್ಲಾ ಭಾಳ ಅನ್ನುಸ್ತಿತ್ತು, ಜೊತೆಗೆ ಈ ಅಂಗಡಿ ಬಗ್ಗೆ ಒಂಥರಾ ಅಲರ್ಜಿ ಶುರುವಾಗ್ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು ಗುರು! ನಮ್ಮೂರಲ್ಲಿ ಬಂದು ತಮ್ಮ ಭಾಷೇಲಿ ಹೆಸರಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳೋ ಕಳಾಮಂದಿರ, ಮನ್ ಪಸಂದ್, ಅಡ್ಯಾರ್..ಇಂಥಾ ಅಂಗಡಿಗಳ್ನ ಕಂಡಾಗೆಲ್ಲಾ ಇವ್ರುಗೆ ತಾವಿರೋದು ಕನ್ನಡ ನಾಡಲ್ಲಿ ಅನ್ನೋದು ಅರಿವಿದ್ಯೋ ಇಲ್ವೋ ಅನ್ನಿಸೋದೂ, ಇಂಥವ್ರು ತಮ್ಮ ಅಂಗಡಿ ಮುಂಗಟ್ಟುಗಳಿಗೆ ಕನ್ನಡದ ಹೆಸರಾದ್ರೂ ಇಡಲಿ ಅನ್ಸೋದೂ, ಹಾಗೆ ಇಲ್ದಿದ್ರೆ ಉರುಕೊಳ್ಳೋದು ಕನ್ನಡದೋರ ಪಾಲಿಗೆ ಮಾಮೂಲಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ ಗುರು!

ಖಜಾನಾದಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡದ ಖಜಾನೆ!

ಮೊನ್ನೆ ಇದೇ ಖಜಾನಾದ ಒಳಗಡೆ ಹೋಗೋ ಅವಕಾಶ ಒದಗಿ ಬಂದಿತ್ತು ಗುರು! ಒಳಗ್ ಹೋಗ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಸ್ವಾಗತ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ. ಒಳಗಡೆ ಹೋಗಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಮುಗ್ಸಿ ಹೊರಗ್ ಹೊರಟಾಗ "ಸ್ವಾಮಿ, ಈ ಫೀಡ್ ಬ್ಯಾಕ್ ಫಾರಂ ತುಂಬಿಸಿಕೊಡಿ" ಅಂತ ಅಂದ್ರು. ಆ ನಮೂನೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಇರೋದು ನೋಡಿ ಹಾಲು ಕುಡಿದಂಗೆ ಆಯ್ತು. ಕನ್ನಡ ಬರದೇ ಇರೋರಿಗೆ ಅದರ ಹಿಂಬದಿಯಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲೂ ನಮೂನೆ ಇತ್ತು. ಅಂಗಡಿಯೋರು ಕೊಟ್ಟ ಬಿಲ್ಲಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿನ ಒಬ್ಬ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ’ಶಿವು’ ಅಂತ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಸಹಿ ಮಾಡಿದ್ದನ್ನೂ ಕಂಡಾಗ ಇನ್ಮೇಲೆ ಚಿನ್ನ ಅಂತ ತೊಗೊಂಡ್ರೆ ಈ ಅಂಗಡೀಲೆ ತೊಗೋಬೇಕು ಅನ್ಸಿದ್ದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ ಗುರು.

ಅಂಗಡಿ ಮಾಲೀಕರಿಗೆ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಹೇಳಿ ಹೊರಗ್ ಬಂದಾಗ "ಅದ್ಯಾಕೆ ನಮ್ಮೂರಿನ ಎಲ್ಲ ಅಂಗಡಿ, ಮುಂಗಟ್ಟು, ಮಳಿಗೆಗಳು ಇವ್ರುನ್ ನೋಡಿ ಪಾಠ ಕಲೀಬಾರದು? ಕನ್ನಡನಾಡಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡದಲ್ಲೇ ಸೇವೆ ಕೊಡೋದು ಸರಿಯಾದದ್ದು, ಕನ್ನಡಾ ಬರದೇ ಇರೋರಿಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸಾಕು ಅಂದ್ಕೋಬಾರ್ದು" ಅನ್ನುಸ್ತಿತ್ತು ಗುರು!