ಇವತ್ತು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹೇಳ್ಕೊಡ್ತಾ ಇರೋದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಕನ್ನಡದ ವ್ಯಾಕರಣಾನಾ?

ಇವತ್ತಿನ ದಿನ ಕನ್ನಡದ ವ್ಯಾಕರಣದ ನಿಜವಾದ ಸ್ವರೂಪ ಏನು ಅಂತ ಅರ್ಥ ಮಾಡ್ಕೊಂಡಿರೋ ಪ್ರಾಯಶಃ ಒಬ್ಬನೇ ಒಬ್ಬ ಕನ್ನಡಿಗ-ಭಾಷಾವಿಜ್ಞಾನಿ ಅಂದರೆ ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿ ವಾಸ ಮಾಡ್ತಿರೋ ಶ್ರೀ ಡಿ.ಎನ್. ಶಂಕರಭಟ್ಟರು. ಕನ್ನಡ ವ್ಯಾಕರಣ ಅಂದರೆ ಸಂಸ್ಕೃತ ವ್ಯಾಕರಣದ ಒಂದು ಉಪವ್ಯಾಕರಣ ಅಂತ ಪರಿಗಣಿಸೋ ಮೂರ್ಖತನವನ್ನ ಖಂಡಿಸಿ "ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಬೇಕು ಕನ್ನಡದ್ದೇ ವ್ಯಾಕರಣ" (ಇದು ಅವರ ಒಂದು ಪುಸ್ತಕದ ಹೆಸರೂ ಕೂಡ) ಅಂತ ವಾದಿಸುತ್ತಾ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತಾ ಬಂದ ಮಹಾನ್ ಭಾಷಾವಿಜ್ಞಾನಿ ಶ್ರೀ ಶಂಕರಭಟ್ಟರು. ಇವರು ಕನ್ನಡ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಸಂಸ್ಕೃತ ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಭಾಷಾತಜ್ಞರೂ ಕೂಡ.

ಅವರು ಬರೆದಿರೋ "ಭಾಷೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನೀವೇನು ಬಲ್ಲಿರಿ" ಅನ್ನೋ ಪುಸ್ತಕದಿಂದ ಒಂದು ತುಣುಕನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿ. ಕನ್ನಡದ ವ್ಯಾಕರಣ ಹೇಳ್ಕೊಡ್ತೀವಿ ಅಂತ ಹೊರಟಿರೋ ಕನ್ನಡದ ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕಗಳು ನಿಜವಾಗಲೂ ಕನ್ನಡದ ವ್ಯಾಕರಣ ಹೇಳ್ಕೊಡ್ತಿವೆಯೋ ಅಥವಾ ಸಂಸ್ಕೃತದ ವ್ಯಾಕರಣ ಹೇಳ್ಕೊಡ್ತಿವೆಯೋ ನೀವೇ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿ:

ನಮ್ಮ ಶಾಲಾ ವ್ಯಾಕರಣಗಳ ಮುಖ್ಯ ದೋಷವೇನೆಂದರೆ, ಅವು ಹೊಸಗನ್ನಡದ ಸ್ವರೂಪವೇನೆಂಬುದನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತಿಳಿಸಲು ಯತ್ನಿಸುವ ಬದಲು, ಕೇಶಿರಾಜ, ಪಾಣಿನಿ ಮೊದಲಾದವರು ಚರ್ಚಿಸಿದ ಅತೀ ಕ್ಲಿಷ್ಟವಾದ ಮತ್ತು ಹೊಸಗನ್ನಡಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಸಂಬಂಧಿಸದಂತಹ ನೂರಾರು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ತಲೆಯೊಳಗೆ ತುಂಬಲು ಯತ್ನಿಸುತ್ತವೆ.

ಸಂಸ್ಕೃತ ಭಾಷೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತಹ ಗುಣ, ವೃದ್ಧಿ, ಶ್ಚುತ್ವ, ಷ್ಟುತ್ವ, ಜಶ್ತ್ವ, ಮೊದಲಾದ ಸಂಧಿಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಡುವ ಈ ವ್ಯಾಕರಣಗಳಿಗೆ ಕನ್ನಡದ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ಸಿಗುವುದು ಅಸಂಭವವೇ. ಹಾಗಾಗಿ ಎಂಟನೇ ತರಗತಿಗೆ ಸಿದ್ಧವಾದ ವ್ಯಾಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ೠವಿಲ್ಲ, ಅಮ್ಮಯ, ಷಡೂರ್ಮಿ ಮೊದಲಾದ, ಕನ್ನಡದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ತೀರ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಕಾಣಿಸುವ ಪದಗಳ ಪ್ರಯೋಗ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ. ಇವನ್ನೆಲ್ಲ ಪರೀಕ್ಷೆಗಾಗಿ ಬಾಯಿಪಾಠ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿರುವ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ವ್ಯಾಕರಣವೆಂಬುದೊಂದು ವಿಚಿತ್ರವಾದ ವಿಷಯವೆನಿಸಿದರೆ ತಪ್ಪೇನು?

ಹಾಗಾಗಿ, ಶಾಲಾ ವ್ಯಾಕರಣಗಳನ್ನು ಬರೆಯುವವರು ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಮಾಡುವ ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕ ಸಮಿತಿಯವರು ಈ ವ್ಯಾಕರಣಗಳನ್ನು ಬರೆಯುವುದರ ಮತ್ತು ಕಲಿಸುವುದರ ಉದ್ದೇಶವೇನೆಂಬುದನ್ನು ಮೊದಲಿಗೇನೇ ನಿರ್ಧರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ತಮ್ಮ ತಾಯಿನುಡಿಯ ಸ್ವರೂಪವೇನೆಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಆ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಬರಹದ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿರುವ ವಿಷಯವನ್ನು ಇತರರಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥವಾಗುವ ಹಾಗೆ ತಿಳಿಸಲು ಹಾಗು ಇತರರು ಬರೆದುದನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ವ್ಯಾಕರಣವನ್ನು ಕಲಿಸುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದೆ. ಅವರು ಯಾವ ರೀತಿಯ ಬರಹವನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಬಳಸಬೇಕಾಗಿದೆ ಎಂಬುದರ ಮೇಲೆ ಈ ವ್ಯಾಕರಣದ ರಚನೆ ಅವಲಂಬಿಸಿರಬೇಕು.

ಹೊಸಗನ್ನಡದ ವ್ಯಾಕರಣದಲ್ಲಿ ಹೊಸಗನ್ನಡದ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರವೇ ವಿವರಿಸಬೇಕು. ಸಂಸ್ಕೃತದ, ಇಲ್ಲವೇ ಹಳೆಗನ್ನಡದ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಿಳಿಸಿ ಹೇಳುವುದರಿಂದ ಪ್ರಯೋಜನವೇನಾದರೂ ಇದೆಯೆಂದು ಈ ವಿದ್ವಾಂಸರ ಮತವಾದರೆ, ಆ ವಿಷಯಗಳಿಗಾಗಿ ಬೇರೆಯೇ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಬರೆಯುವುದು ಉತ್ತಮ. ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೊಸಗನ್ನಡ ವ್ಯಾಕರಣದಲ್ಲೇ ಸೇರಿಸುವುದರಿಂದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಗೊಂದಲವಲ್ಲದೆ ಬೇರೇನೂ ಮೂಡಲಾರದು.

ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗಾಗಿ ಭಟ್ಟರ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಕೊಂಡು ಓದಿ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡದ ವ್ಯಾಕರಣಕಾರರಿಗೂ ಕನ್ನಡ ಸಂಸ್ಕೃತದಿಂದಲೇ ಬಂದಿರಬೇಕು ಅನ್ನೋ ತಪ್ಪು ತಿಳುವಳಿಕೆ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೂ ಇದೆ. ಆದರೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ನೋಡಿದರೆ ಸಂಸ್ಕೃತಕ್ಕೂ ಕನ್ನಡಕ್ಕೂ ಯಾವ ಭಾಷಾವೈಜ್ಞಾನಿಕ ನಂಟೂ ಇಲ್ಲ. ಕನ್ನಡ ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ಷು, ಪೋರ್ಚುಗೀಸು, ಅರಬ್ಬಿ, ತಮಿಳು, ತೆಲುಗು, ಮಲಯಾಳಿ, ಇಂಗ್ಲೀಷು - ಇವೆಲ್ಲವುಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸಂಸ್ಕೃತದಿಂದ ಪದಗಳ್ನ ಎರವಲು ಪಡೆದಿರುವುದೇನೋ ನಿಜ. ಹಾಗೆಂದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಸಂಸ್ಕೃತದಿಂದಲೇ ಕನ್ನಡ ಹುಟ್ಟಿ ಬಂದಿರೋದು ಅನ್ನೋದು ಶುದ್ಧ ತಪ್ಪು. ಕನ್ನಡ ವ್ಯಾಕರಣವನ್ನ ಸಂಸ್ಕೃತ ವ್ಯಾಕರಣದ ಒಂದು "ಅಪಭ್ರಂಶ" ಅಂದುಕೊಳ್ಳೋದಂತೂ ಭಾಷಾವಿಜ್ಞಾನದ ಕೊಲೆಯೇ. ಆ ಕೊಲೆ ಕೇಶೀರಾಜನಿಂದ ಹಿಡಿದು ಇಲ್ಲೀವರೆಗೆ ಕನ್ನಡದ ವ್ಯಾಕರಣಕಾರರೆಲ್ಲರೂ ಮಾಡಿದಾರೆ ಗುರು! ಆ ಕೊಲೆ ನಿಲ್ಲಬೇಕು ಅಂತ ಧೈರ್ಯವಾಗಿ ಕೂಗುಹಾಕಿರೋ ಒಬ್ಬರೇ ಒಬ್ಬರೂಂದ್ರೆ ಶ್ರೀ ಶಂಕರಭಟ್ಟರು.

ನಿಜಕ್ಕೂ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಬೇಕು ಕನ್ನಡದ್ದೇ ವ್ಯಾಕರಣ. ಸಂಸ್ಕೃತದ ವ್ಯಾಕರಣವನ್ನ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಸೋದಕ್ಕೆ ಹೊರಟಂತಹ ಇಲ್ಲೀವರೆಗಿನ ಎಲ್ಲಾ ವ್ಯಾಕರಣಕಾರರೂ ಈ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಸೋತಿದ್ದಾರೆ ಗುರು! ಇಂದಿಗೂ ನಿಜವಾದ ಕನ್ನಡದ ವ್ಯಾಕರಣ ಅನ್ನೋದು ಇಲ್ಲ. ಇರೋದೆಲ್ಲಾ ಸಂಸ್ಕೃತವ್ಯಾಕರಣದ "ಅಪಭ್ರಂಶ"ಗಳೇ. ಸಂಸ್ಕೃತ-ಕನ್ನಡಗಳ ನಡುವೆ ಮೂರ್ಖರು ಹೇಳೋ ನಂಟನ್ನು ತಳ್ಳಿಹಾಕಿ ನಿಜವಾದ ಕನ್ನಡ ವ್ಯಾಕರಣ ಬರಿಯಕ್ಕೆ ಕನ್ನಡನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಭಾಷಾವಿಜ್ಞಾನದ ಕ್ಷತ್ರಿಯರು ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೋಬೇಕು ಗುರು!