ಮಲೆಯಾಳಿ ಹಾವಳಿ: ಮಂಗಳೂರಾಯಿತು "ಮಂಗಳಾಪುರಂ"!

ಮಂಗಳೂರು ರೈಲ್ವೇ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ತುಂಬ್ಕೊಂಡಿರೋ ಮಲೆಯಾಳಿಗಳು ಮಾಡ್ತಿರೋ ರಂಪ 22ನೇ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ವಿ.ಕ.ದಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ವರದಿ ಆಗಿದೆ:

ಮಂಗಳೂರು ರೈಲು ನಿಲ್ದಾಣ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿದೆಯೇ? ಕೇರಳದಲ್ಲಿದೆಯೇ? ಮಂಗಳೂರು ರೈಲು ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ ಅಥವಾ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದರೆ ಇಂತಹ ಸಂಶಯ ಹುಟ್ಟುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯ. ಮಂಗಳೂರಿನ ರೈಲು ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲೂ ಮಲಯಾಳಿ ಶೈಲಿ. ಇಲ್ಲಿ ಮಂಗಳೂರು - ಮಂಗಳಾಪುರಂ! ಕುಕ್ಕೆ ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ ರಸ್ತೆಯನ್ನು ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯಂ ರಸ್ತೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.. ಥಟ್ಟನೆ ಬೋರ್ಡ್ ಓದಿದವರು ಇದ್ಯಾವ ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯಂ? ಅಂದುಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ. ಕೂಲಿಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಅಧಿಕಾರಿಗಳವರೆಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುವ ಭಾಷೆ ಮಲೆಯಾಳಂ. ಕನ್ನಡ ಮಾತಾಡಿದರೂ ಮಲಯಾಳಿ ಶೈಲಿ. ತಪ್ಪು ತಪ್ಪು ಕನ್ನಡ. ಅಂಗಡಿಯ, ರೈಲಿನ ಬೋರ್ಡುಗಳಲ್ಲೂ ಮಲಯಾಳದ್ದೇ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ. ಮಲಯಾಳ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೇ ಮಂಗಳೂರು ರೈಲು ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೇನೋ ಎಂಬಂಥ ಸ್ಥಿತಿ.

ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಬೆಂಗಳೂರು, ಮೈಸೂರು, ಮಂಗಳೂರು, ತುಮಕೂರು, ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರು, ಕಡೂರು, ತಿಪಟೂರು, ಬಾನಂದೂರು, ಹಿರೇಕೆರೂರು, ಹಲಸೂರು ಹೀಗೆ ಹಲವಾರು ಊರುಗಳು ಕಂಡು ಬರುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಹಲಸಿನ ಮರ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಂಡು ಬಂದದ್ದಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಿ ಬಂದು ನೆಲೆಸಿದ ಮೂಲ ನಿವಾಸಿಗಳು ಅದಕ್ಕಿಟ್ಟ ಹೆಸರು "ಹಲಸೂರು". ಒಂದು ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ, ಬದುಕಿ, ಬಾಳಿದ ಇತಿಹಾಸಗಳ, ಅಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಬರುವ ವಿಶಿಷ್ಟತೆ ಮತ್ತು ಲಕ್ಷಣಗಳಿಂದಲೇ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರದೇಶಗಳು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಪಡೆದಿವೆ. ಈ ರೀತಿ ಕನ್ನಡಿಗರು ತಾವು ನೆಲೆಸುವ ಜಾಗಗಳಿಗೆ ಅಲ್ಲಿನ ವಿಶೇಷಣಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡಂತೆ ಊರು, ಪಟ್ಟಣ, ಕೆರೆ, ಪಾಳ್ಯ, ನಗರ, ದುರ್ಗ, ಕೋಟೆ, ಹಳ್ಳಿ, ಏರಿ ಅಂತ ಸೇರಿಸಿ ಕರೆದುಕೊಂಡಿರುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಸಹಜವಾದದ್ದೇ.

ವಲಸೆಯಿಂದ ನಮ್ಮ ಹೆಸರುಗಳಿಗೆ ಆಗ್ತಿರೋ ಕಿರುಕುಳ

ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕಾಗ್ತಿರೋ ನಿಯಂತ್ರಣವಿಲ್ಲದ ವಲಸೆ ಹುಟ್ಟುಹಾಕುತ್ತಿರೋ ಒಂದು ಗೊಂದಲ ಅಂದ್ರೆ ಊರುಗಳ ಹೆಸರುಗಳು ಹಾಳಾಗ್ತಿರೋದು. ನಾಣ್ಯ ಏಣಿಸಕ್ಕೆ ಪೀಣ್ಯಕ್ಕೆ ಬಂದಿರೋರು ಅದನ್ನ ಬೀಣ್ಯ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಹೊರ್ಟಿರೋದು, ನಮ್ಮ ಹಲಸೂರನ್ನ ಅಲಸೂರು ಮಾಡಿರೋದು, ನೆಲಮಂಗಲ ನೀಲಮಂಗಲ ಆಗಿರೋದು, ದೊಡ್ಡಮಾಕಳಿ ದೊಡ್ಡಮ್ಮಕಾಳಿಯಾಗಿ ಅವತರಿಸಿರುವುದು [ಸಧ್ಯ, ಇನ್ನೂ ದೊಡ್ಡಮುಕಳಿ ಆಗದಿರುವುದು ನಮ್ಮ ಪುಣ್ಯ!] ಇವೇ ಈ ದುರಂತದ ಕೆಲವು ಉದಾಹರಣೆಗಳಾಗಿವೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನಮ್ಮ ಸಮೂಹ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನು ಕರ್ನಾಟಕ್ ಮತ್ತು ಗರುಡವನ್ನು ಗರುಡ್ ಅನ್ನೋ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬೆಳದಿವೆ.

ಅಲ್ಲ - ವಲಸಿಗ್ರಿಂದ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಹೇಗೆ ಆಗತ್ತೆ ಅಂತೀರಾ? ಇಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ವಲಸೆ ಬಂದಿರೋರು ಇಲ್ಲೀ ಆಡಳಿತ-ಗೀಡಳಿತ ಸೇರಿದ ಹಾಗೆ ಸಮಾಜದ ಎಲ್ಲಾ ಮುಖ್ಯ ಹುದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಕ್ಕರಿಸಿಕೊಂಡಿರೋದ್ರಿಂದ್ಲೇ ಇವೆಲ್ಲಾ ಆಗ್ತಿರೋದು ಗುರು. ವಲಸಿಗ್ರು ಬಂದ್ರೆ ತಾವೊಬ್ಬರೇ ಬರಲ್ಲ. ತಮ್ಮ ಇಡೀ ಕಾಗೆ ಬಳಗವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕರ್ಕೊಂಡ್ ಬರ್ತಾರಮ್ಮಾ! ನಗರ ಪಾಲಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಲೆಕ್ಕ ಬರೆಯೋರಿಂದ ಹಿಡಿದು ಕಸ ಗುಡಿಸೋ ಕೆಲಸಕ್ಕೂ ತಂತಮ್ಮ ಭಾಷೆಯೋರ್ನೇ ಕರ್ಕೊಂಡ್ ಬಂದು ತುಂಬ್ತಾರೆ ಗುರು!

ನಾವು ಬೆಪ್ಪಮುಂಡೇವಂಗೆ ಎಲ್ಲಾ ನೋಡ್ಕೊಂಡು ನಮ್ಮ ಜಾಗಗಳ ಹೆಸ್ರುಗಳ್ನ ನಾವೇ ತಪ್ಪುತಪ್ಪಾಗಿ ಹೇಳ್ತಾ ನಮ್ಮತನವನ್ನ ಕಳ್ಕೋತಾ ಔರೇ ಇಲ್ಲೀ ಯಜಮಾನ್ರು ಅನ್ಕೊಂಡು ತಗ್ಗಿ ಬಗ್ಗಿ ಇಡೀ ಜೀವನ ಕಳೀತೀವಲ್ಲ, ಅದೇ ನಾವು ಮಾಡೋ ದೊಡ್ಡ ತಪ್ಪು ಗುರು! ವಲಸಿಗರಿಗೆ ನಾವು ಇಲ್ಲೀತನ ಕಲಿಸೋ ಬದ್ಲು ಔರಿಂದ ನಾವೇ ಔರಿಂದ ಕಲೀತೀವಲ್ಲ, ಅದಕ್ಕೆ ಬಡ್ಕೋಬೇಕು! ಔರು ಹೀಗೆ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ನಮ್ಮ ಇತಿಹಾಸವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅಳಿಸಿಹಾಕ್ತಾ ಇದ್ದರೂ ಸುಮ್ನೆ ಕೂತಿದೀವಲ್ಲ, ಅದು ಈಗ ಅಷ್ಟು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಕಾಣಿಸದೇ ಹೋದ್ರೂ ಒಂದು ದಿನ ನಮ್ಮ ಅಳಿವಿಗೆ ಅದೇ ಕಾರಣ ಆಗತ್ತೆ ಗುರು!

ಈಗೇನು ಮಾಡೋಣು?

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ನೋಡ್ಕೊಂಡು ಸುಮ್ನೆ ಕೂತಿರಕ್ಕಾಗತ್ತಾ ಗುರು? ನಾವೇನು ಮಾಡ್ಬೇಕು? ಸರ್ಕಾರ ಏನ್ ಮಾಡ್ಬೇಕು?

• ಇಂಥಾ ಆಭಾಸಗಳ್ನ ನೋಡಿದಾಗ ಸಂಭಂದ ಪಟ್ಟ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಕ್ಯಾಕರಿಸಿ ಉಗೀಬೇಕು ಇಲ್ಲಾ ಬರೀಬೇಕು ಇಲ್ಲಾ ಮಿಂಚೆ-ಮಳೆ (ಈಮೇಲ್ ಸ್ಪ್ಯಾಮ್) ಸುರಿಸಬೇಕು
  
• ಕರ್ನಾಟಕದ ಎಲ್ಲಾ ರೈಲ್ವೇ ನಿಲ್ದಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಉದ್ಯೋಗಗಳಿಗೆ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಆದ್ಯತೆ ಸಿಗೋಹಾಗೆ ಸರ್ಕಾರಾನ ಒತ್ತಾಯಿಸಬೇಕು
  
• ರೈಲ್ವೆ, ದೂರ ಸಂಪರ್ಕ, ಅಂಚೆ ಇಲಾಖೆ ಹೀಗೆ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಅಧೀನಕ್ಕೆ ಬರೋ ಎಲ್ಲಾ ಇಲಾಖೆಗಳಲ್ಲೂ ಕನ್ನಡ-ಕನ್ನಡಿಗ-ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಆಗ್ತಿರೋ ಔಮಾನ, ಅಪಚಾರಗಳ್ನ ನಿಲ್ಲಿಸೋ ನಿಟ್ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕಾವಲು ಸಮಿತೀನ ಕಟ್ಟಿ ಕರ್ನಾಟಕ ಸರ್ಕಾರ ತಾನು ಇದೀನಿ ಅಂತ ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು!