ಕಲಿಕೆ, ಬಳಕೆ ಮತ್ತು ಉಳಿಕೆ!


ಕಲಿಕೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಇಲ್ದಿದ್ರೆ ಕನ್ನಡದ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಜ್ಞಾನ ಸಂಪಾದನೆಗೆ, ಪರಿಣಿತಿ ಸಾಧ್ಸಕ್ಕೆ, ಜಾಗತೀಕರಣದ ರಣರಂಗದಲ್ಲಿ ಸಾಧನೆಯ ಶಿಖರವನ್ನೇರಕ್ಕೆ ಆಗೋದೇ ಇಲ್ಲ ಅಂತನ್ನೋದು ಒಂದು ತೂಕವಾದರೆ ಆದ್ರೆ ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡ ಕುಲದ ಮೇಲೆ ಇದ್ರಿಂದಾಗೋ ಪರಿಣಾಮಗಳದ್ದೇ ಇನ್ನೊಂದು ತೂಕ.

ಕನ್ನಡ ಓದಲು ಬರೆಯಲು ಬಾರದ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆ!

ಕಲಿಕೆಯ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗದೆ ಕನ್ನಡ ಬರಿಯ ಒಂದು ಭಾಷೆಯಾಗುವುದರಿಂದ ಕನ್ನಡ ನುಡಿಗೆ ಕನ್ನಡಿಗರು ಅಪರಿಚಿತರಾಗ್ತಾ ಹೋಗ್ತಾರೆ. ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಇದು ಬರೀ ಒಂದು ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಕಲ್ಯೋದ್ರಿಂದ ಇದಕ್ಕಿರೋ ಮಹತ್ವ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತೆ. ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಮಕ್ಕಳು ತಮ್ಮೆಲ್ಲ ಕೆಲಸ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ಅನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸತೊಡಗ್ತಾರೆ. ಅಂದ್ರೆ ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಓದಲು ಬರೆಯಲು ಬಾರದ, ಮಾತಾಡಲು ಮಾತ್ರಾ ಬಲ್ಲ ಜನಾಂಗವೊಂದರ ಹುಟ್ಟಿಗೆ ಇದು ಮೂಲವಾಗುತ್ತೆ. ಇದು ಉತ್ಪೇಕ್ಷೆಯ ಮಾತು, ಕನ್ನಡವನ್ನು ಒಂದು ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಕಲಿಸುತ್ತೀವಲ್ಲಾ ಅನ್ನೋದಾದ್ರೆ ’ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಕೂಡಾ ಹಾಗೆ ಕಲಿಸಿದ್ರೂ ಅದೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತಲ್ಲಾ, ಮತ್ಯಾಕೆ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬೇಕು’ ಅನ್ನೋ ಪ್ರಶ್ನೆ ಬರುತ್ತೆ. ಇದರರ್ಥ ಇಷ್ಟೆ, ಮಾಧ್ಯಮವಾಗಿ ಕನ್ನಡವನ್ನು ಬಳಸದ ಮಕ್ಕಳಿಂದ ಕನ್ನಡ ನಿಧಾನವಾಗಿ ದೂರವಾಗ್ತಾ ಆಗ್ತಾ ಮರೆಯಾಗುತ್ತೆ. ಈಗಾಗಲೇ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾಧ್ಯಮ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಲಿತಿರೋ ಇಂಥಾ ಸಾವಿರಾರು ಕನ್ನಡ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ನಾವು ನೋಡಬಹುದು. ಇವರಿಗೆ ಕನ್ನಡ ಓದಕ್ಕೆ ಬರದು, ಬರೆಯೋಕಂತೂ ಕೇಳಲೇಬೇಡಿ. ಇಂಥಾ ಒಂದು ಪೀಳಿಗೆ ಇವತ್ತೇ ನಮಗೆ ಕಾಣ್ತಿದೆ ಅಲ್ವಾ? ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಬದುಕು ಮುಖ್ಯಾರೀ, ಕನ್ನಡ ಓದಲು ಬರೆಯಲು ಕಲಿಯೋದ್ರಿಂದ ಏನು ಮಹಾ ಲಾಭವಿದೆ ಅನ್ನೋ ಜನ್ರೂ ಇರಬಹುದು!

ಕನ್ನಡವೆಂದರೆ ಬರಿ ಸಾಹಿತ್ಯವಲ್ಲ!

ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಗೆ ಭಾಳ ಜನ್ರು ಬರೀ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಕಥೆ, ಕವನ, ಮನೇಲಿ ಮಾತಾಡಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರಾ ಲಾಯಕ್ಕಾಗಿರೋ ಭಾಷೆ ಅನ್ನೋ ಪಟ್ಟಾನಾ ಈಗಾಗಲೇ ಕಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಆ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಇವತ್ತು ನಮ್ಮ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಆರ್ಥಿಕ ಸಂಬಂಧಿ ವಿಷಯಗಳು, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವಿಷಯಗಳೂ, ಉದ್ದಿಮೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವಿಷಯಗಳೂ ಕಡಿಮೆ ಇರೋದು. ಕಥೆ ಕವನ ಅನ್ನೋದಕ್ಕೆ ಮಹತ್ವ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡ್ದೆ ನೋಡುದ್ರೂ ಕನ್ನಡ ಭಾಷಾ ಬಳಕೆಯ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮವನ್ನು ಕಡೆಗಣ್ಸೋ ಮೂಲಕ ಕಡಿಮೆ ಆಗ್ತಾ ಹೋಗೋದೂ ಸತ್ಯ.

ಹೇಗಂತೀರಾ? ಕನ್ನಡಾನ ಓದಕ್ಕೆ, ಬರೆಯೋಕ್ಕೇ ಬರೋರೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮೂರಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಎಲ್ಲ ಅರ್ಜಿಗಳು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಇದ್ರೇ ತಾನೆ ಏನುಪಯೋಗ ಹೇಳಿ? ನಮ್ಮೂರ ಬಸ್ಸುಗಳ ಮೇಲೆ ಹಾಕೋ ಫಲಕ, ಅಂಗಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಕೋ ಫಲಕಗಳು, ಸರ್ಕಾರಿ ಕಡತಗಳು ಎಲ್ಲಾನೂ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗಾಗಿ ಇರಬೇಕು? ಅಂಗಡಿಯೋರು ಅಕ್ಕಿ ಅಂತ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಹಾಕುದ್ರೆ ಯಾರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತೆ, ರೈಸ್ ಅಂತ ಇಂಗ್ಲಿಷಲ್ ತಾನೆ ಬರೆದರೆ ಅನುಕೂಲ ಆಗೋದು? ಇಲ್ಲ ಇಲ್ಲಾ, ಇವೆಲ್ಲಾ ವ್ಯವಹಾರಗಳನ್ನು ಕನ್ನಡಿಗರು ಕನ್ನಡದಲ್ಲೇ ಮಾಡ್ತಾರೆ, ಬರೀ ಅವರ ಹೊಟ್ಟೆ ಹೊರೆಯಲು ಅವರ ಉದ್ದಿಮೆಗಳಲ್ಲಿ, ಉದ್ಯೋಗಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರಾ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬಳುಸ್ತಾರೆ ಅಂತ ಅನ್ನೋದು ಸಿನಿಕತನ ಆಗುತ್ತೆ ಅಷ್ಟೆ.

ಕನ್ನಡ ನುಡಿ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ ಬಳಕೆಯಾಗುತ್ತೆ? ಕನ್ನಡ ಪತ್ರಿಕೆಗಳನ್ನು ಯಾರಾದ್ರೂ ಯಾಕೆ ಓದ್ತಾರೆ? ಕನ್ನಡ ಕಲೀಬೇಕು ಅಂತಾನಾ? ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಗ್ರಾಹಕ ಸೇವೇನ ಯಾರಾದ್ರೂ ಯಾಕೆ ಕೊಡ್ತಾರೆ? ಭಾಷೆಯ ಬಳಕೆ ಕಡಿಮೆ ಆಗ್ತಾ ಆಗ್ತಾ... ಆಡುವ ಕನ್ನಡವೂ ಕಲುಷಿತಗೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಮರೆಯಾಗ್ತಾ ಹೋಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳೇ ಹೆಚ್ಚು. ಆಗ ಕನ್ನಡ ಭಾಷೇನ ಉಳಿಸಕ್ಕೆ ಮಹಾನ್ ಸಾಹಿತಿಗಳ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಮುದ್ರಿಸಿ ಕಡಿಮೆ ಬೆಲೆಗಲ್ಲ ಪುಗಸಟ್ಟೆ ಕೊಟ್ರೂ ಓದೋರಿರಲ್ಲ ಆಗ.

ಬಳ್ಸುದ್ರೆ ಮಾತ್ರಾ ಉಳ್ಯೋದು!

ಕನ್ನಡ ಉಳಿಸಲು ಕನ್ನಡಿಗರು ಅಭಿಮಾನ ತೋರಿಸಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಮಾತೆಲ್ಲಾ ಅಸಹಜ ಬಡಬಡಿಕೆ ಆಗಬಾರ್ದು ಅಂದ್ರೆ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಜನ ಕನ್ನಡಾನ ಬಳಸಬೇಕು. ಜನರ ಸಹಜವಾದ ವ್ಯವಹಾರ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಾಗಬೇಕು, ಎಲ್ಲೆಡೆ ಕನ್ನಡ ಡಿಫಾಲ್ಟ್ ಭಾಷೆ ಆಗಬೇಕು. ಹಾಗೆ ಆಗಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಕನ್ನಡ ಬರಬೇಕು. ಇದೆಲ್ಲಾ ಆಗಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ ಕಲಿಕೆ ಸಹಜವಾಗೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಆಗಿರಬೇಕು. ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ಎಷ್ಟೋ ಪದಗಳಿಗೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಏನಂತಾರೆ ಅನ್ನೋದೆ ಜನಕ್ಕೆ ಮರೆತು ಹೋದೀತು ಗುರು!

1 ಅನಿಸಿಕೆ:

Anonymous ಅಂತಾರೆ...

Direct recruitment, prizes for those studying in Kannada: A suggestion

Bangalore, July 9 (SC)-In order to attract students to study in Kannada medium, will it be a good idea to announce schemes for them like direct recruitment and also huge cash prizes?

In the backdrop of the judgement given by the High Court on Wednesday last, education experts are contemplating that it would be better for Government to implement such schemes.

As already there is a provision to directly recruit brilliant students belonging to Scheduled Castes and Tribes. A similar provision should be made to directly recruit brilliant Kannada medium students to Class I and Class II posts, felt Dr.Siddalingaiah, Chairman of Kannada Book Authority.

"In order to ensure survival of Kannada, the Government must take all steps necessary to encou-rage students studying in Kanna-da medium and increase the reservation provided in education and employment," Dr.Siddalingaiah added.

According to Prof. Baragur Ramachandrappa, a litterateur and former Chairman of Kannada Development Authority, the issue of Kannada must be treated seriously on par with food and a blue-print be prepared detailing all the schemes. Primary education in Kannada and employment must be our priorities. Just as banks were nationalised, if even education too was nationalised, then this kind of situation would not have arisen. Preference in employment and education must be given to those who have studied in their mother tongue. Laws must be formulated to provide jobs to meritorious students, he opined.

The correspondence between the Governments of Andhra Pradesh and Karnataka for introducing Kannada text books for students studying in areas bordering Andhra Pradesh took nearly 12 years!, according to Dr.Siddalingaiah.

In villages such as Krishna, Adoni, Aluru, Madakashira, Hire-hala and in several other villages located near the border, the Andhra Pradesh Government never gave text books in Kannada. The AP Government had permitted the schools to use the text books of Karnataka State Government. But Karnataka Government never provided the text books.

Though Kannadigas residing near the Krishna river in Mehaboob-nagar repeatedly made pleas to the Karnataka Government to provide text books, it was not heeded. They bundled all the correspondence letters and dumped them into the Krishna river. In spite of this, the Karnataka Government failed to respond. Then they began holding a 'farewell ceremony' every year, declaring that the tie between them and the Kannada was over, which they did it continuously for two years.

When Dr. Siddalingiah was the Chairman of Kannada Development Authority, he had taken steps to provide Kannada medium text books to about 20,000 students residing in these areas, free of cost. This sort of neglect that is displayed by the Government is responsible for the present sorry state of affairs. The need of the hour is to develop a pro-Kannada attitude and act decisively.

ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ ಬರೆಯಿರಿ

"Anonymous" ಆಗಬೇಡಿ, ಯಾವುದಾದರೂ ಒಂದು ಹೆಸರಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಸೋಮಾರಿತನವನ್ನು ಎದುರಿಸಿ!

Related Posts with Thumbnails