ಟೊಳ್ಳು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆ ಬೇಡ

ಇವತ್ತಿನ್ ವಿ.ಕ.ದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಅನಂತ್ ಚಿನಿವಾರ ಅನ್ನೋರು ಒಂದು ಎರ್ರಾಬಿರ್ರಿ ದೊಡ್ಡ ಬರಹ ಬರ್ದಿದಾರೆ. ನಡುನಡುವೆ ತುಸು ಜಾಸ್ತಿ ಅನ್ಸೋಷ್ಟು ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಬಳಕೆ, ಮಹಾಪ್ರಾಣ ಇರಬೇಕಾಗಿರೋ ಕಡೆ ಅಲ್ಪಪ್ರಾಣಗಳನ್ನ ಹಾಕಿ ಅನುಷ್ಠುಪ್ ಛಂದಸ್ಸು ಎದ್ಬಂದು ತಲೆ ಚೆಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳೋ ಹಾಗೆ ಬರ್ದಿರೋ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಶ್ಲೋಕ - ಇವೆಲ್ಲ ದೋಷಗಳ ನಡುವೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಹುರುಳಿಲ್ಲದ ನಿಲುವುಗಳನ್ನ ಮುಂದಿಟ್ಟಿದಾರೆ. "ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಏನೂ ಸರಿಮಾಡಕ್ಕೆ ಆಗಲ್ಲ" ಅಂತ ಸೋಲೊಪ್ಪಿಕೊಂಡಂತಿರೋ ಚಿನಿವಾರ ಅವರ ಬರಹಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ ಇಲ್ಲಿದೆ. ಈ ನಿಲುವುಗಳನ್ನ ಚಿನಿವಾರ ಅವರು ಇಲ್ಲಿ ನಾವು ಕೊಟ್ಟಿರೋಹಂಗೇ ಬರೆದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅವರ ಬರಹದ ಸಾರಾಂಶವನ್ನ ಇಲ್ಲಿ "ಅವರ ನಿಲುವು" ಅಂದಿದೆ. ನಮ್ಮ ಉತ್ತರವನ್ನ "ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ" ಅಂದಿದೆ.

ಅವರ ನಿಲುವು: ಭಾರತ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕವಾಗಿ ಮೊದಲಿಂದಲೂ ಒಂದಾಗಿತ್ತು.

ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ: ಒಪ್ಕೊಳಣ. ಅದ್ಕ? ಏನೀಗ? ಮುಂದ?

ಅವರ ನಿಲುವು: ಭಾರತ ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಒಂದಾಗಿದ್ದು ಬ್ರಿಟೀಷರು ಒಂದುಮಾಡಿದ ಮೇಲೇನೇ ಎನ್ನುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ. ಬೇರೆಬೇರೆ ಭಾರತೀಯ ರಾಜಮನೆತನದವರು ಒಂದುಮಾಡಿದ್ದುಂಟು.

ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ: ಬರಹಗಾರನ ನಿಲುವು ಇದು ಅಂತ ಅನುಮಾನದಿಂದ ಹೇಳ್ಬೇಕು, ಅಷ್ಟೆ. ಯಾಕೇಂದ್ರೆ ಔರೇ ಒಂದು ಕಡೆ

ಭಾರತವನ್ನು ಭಾರತ ಅಂತನ್ನುವ ಒಂದು ದೇಶವನ್ನಾಗಿ ಒಟ್ಟುಮಾಡಿದ್ದು ಬ್ರಿಟಿಷರೇ. ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಅನುಮಾನವಿಲ್ಲ.

ಅಂತಾರೆ, ಇನ್ನೊಂದ್ಕಡೆ:

ಭಾರತಕ್ಕೊಂದು territorial identity ಯನ್ನು ತಂದುಕೊಟ್ಟವರ ಪೈಕಿ ಬ್ರಿಟಿಷರು ಕೊಟ್ಟಕೊನೆಯವರೇ ಹೊರತು, ಮೊದಲಿಗರಲ್ಲ!"

ಅಂತಾರೆ. ಯಾವುದು ನಂಬೋದು? ಇವರ ವಾದದ ಹರಿವನ್ನ ನೋಡಿದರೆ ಇವರ ನಿಲುವು ಎರಡನೇದು ಅಂತ್ಲೇ ನಂಬಬೇಕು ಅನ್ಸತ್ತೆ. ಅದನ್ನೇ ನಂಬೋಣ. ಆದರೆ ಆ ನಿಲುವು ಸರಿಯಲ್ಲ, ಮೊದಲನೇದೇ ಸರಿ! ಯಾಕೇಂದ್ರೆ ಇವತ್ತು ಯಾವುದನ್ನ ಭಾರತ ಅಂತ ಕರೀತೀವೋ ಅದನ್ನ ಹತ್-ಹತ್ರ ೧೦೦% ಒಗ್ಗೂಡಿಸಿದ್ದು ಬ್ರಿಟಿಷರೇ ಹೊರತು ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಬರೋ ಯಾವ ರಾಜಮನೆತನಾನೂ ಅಲ್ಲ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬಂದುಹೋದ ರಾಜರು ೧೦%ರಿಂದ ಹಿಡಿದು ೬೦-೭೦% ತನಕ ಹೋಗಿದ್ರು, ಆದರೆ ಬ್ರಿಟಿಷರಷ್ಟು ಒಂದುಮಾಡಿದ್ದರ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವ ಪ್ರಮಾಣವೂ ಇಲ್ಲ.

ಅವರ ನಿಲುವು: ಈಗ ಭಾರತದ ಮೈಯಲ್ಲಿ ಬಿರುಕುಗಳು ಹುಟ್ಟಿವೆ

ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ: ಬರಹಗಾರಂಗೆ "ಬಿರುಕು" ಅನ್ನೋದು ಸಕ್ಕತ್ ತಲೆ ತಿಂತಿದೆ ಅನ್ನೋದು ಸ್ಪಷ್ಟ. ಆದ್ರೆ ಆ ಬಿರುಕು ಅನ್ನೋದನ್ನ ಒಡೆದು ನೋಡಿದರೆ ಎರಡು ಪಾಲಾಗತ್ತೆ. ಮೊದಲ್ನೇ ಪಾಲು ವಿವಿಧತೆ, ಎರಡನೇ ಪಾಲು ಹಗೆತನ. ಬರಹಗಾರಂಗೆ ಇವೆರಡರ ನಡುವೆ ಗೊಂದಲ ಇರೋದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣ್ಸತ್ತೆ. ಗೊಂದ್ಲಾನ ಸೊಲ್ಪ ಬಿಡ್ಸೋಣ.

ಮೊದಲ್ನೇದು (ಅಂದ್ರೆ ವಿವಿಧತೆ) ಅನ್ನೋದು ಭಗ್ವಂತನ್ ವಿಭೂತಿಗಳಿದ್ದಂಗೆ. ತೈತ್ತಿರೀಯೋಪನಿಷತ್ತಲ್ಲಿ

ಸೋsಕಾಮಯತ | ಬಹು ಸ್ಯಾಂ ಪ್ರಜಾಯೇಯೇತಿ | ಸ ತಪೋsತಪ್ಯತ | ಸ ತಪಸ್ತಪ್ತ್ವಾ| ಇದಂ ಸರ್ವಮಸೃಜತ | ಯದಿದಂ ಕಿಂ ಚ | ತತ್ ಸೃಷ್ಟ್ವಾ | ತದೇವಾನುಪ್ರಾವಿಶತ್ |

ಅಂತಿದೆ. ತಿಳಿಗನ್ನಡದಲ್ಲಿ

ಅವನು ಕಾಮಿಸಿದ | ಬಹುವಾಗ್ಬೇಕು, ಪ್ರಜೆಗಳನ್ನ ಹುಟ್ಟಿಸಬೇಕು ಅಂತ | ಕಾಮಿಸಿ ತಪಸ್ಸಿಗೆ ಕೂತ | ಎದ್ದು ಇದ್ನೆಲ್ಲ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ | ಏನೇನಿದ್ಯೋ ಅದ್ನೆಲ್ಲ | ಹುಟ್ಸಿ ಅದ್ನೇ ಹೊಕ್ಕ |

ಅಂತ ಅರ್ಥ. ಇಲ್ಲಿ ಈ ವಿವಿಧತೆಗಳಿರೋ ಪ್ರಪಂಚ ಅನ್ನೋದು ಆ ಬೊಮ್ಮನ ಕೆಲಸವೇ, ಬೊಮ್ಮನೇ. ಭಾರತೀದೇವಿ ಅನ್ನೋಳೊಬ್ಬಳನ್ನ ಉಪಾಸನೆಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ಅವಳೇ ಬಹುವಾಗಿ ಕನ್ನಡಿಗರು, ತಮಿಳರು, ತೆಲುಗರು, ಹಿಂದಿಯೋರು ಮುಂತಾದವರಾಗಿರೋದು. ಇವರನ್ನೆಲ್ಲ ಹುಟ್ಟಿಸಿ ಅವಳೇ ಇವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಹೊಕ್ಕಿರೋದು ಗುರು! ವಿವಿಧತೆಯನ್ನ (ಬಹುತ್ವವನ್ನ) ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗಿರೋ ಒಂದು "ಬಿರುಕು" ಅನ್ಕೊಳೋದು ಸಿಕ್ಕಾಬಟ್ಟೆ ಪೆದ್ದತನ ಗುರು! ಈ ವಿವಿಧತೆಯಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡವೇ ಬೇರೆ, ತಮಿಳೇ ಬೇರೆ, ಸಂಸ್ಕೃತವೇ ಬೇರೆ. ಈ ವಿವಿಧತೆಯನ್ನ ಇದೆ ಅಂತ್ಲೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳದೇ ಇರೋದು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವನ್ನೇ ಅಲ್ಲಗಳೆಯೋ ಪೆದ್ದತನವೇ ಹೊರತು ಮತ್ತೇನೂ ಅಲ್ಲ. ಇದು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ-ಅನುಮಾನ-ಆಗಮಗಳೆಂಬ ಪ್ರಮಾಣಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪುವ ಸನಾತನಧರ್ಮಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವೂ ಹೌದು.

ಇನ್ನು ಎರಡನೇದು (ಅಂದ್ರೆ ಹಗೆತನ). ಈ ಹಗೆತನವನ್ನ ಎದುರಿಸಬೇಕು ಅನ್ನೋದು ಒಪ್ಪಬೇಕಾದ ಮಾತೇ. ಹೇಗೆ ಎದುರಿಸೋದು? ಕಾದಾಡ್ತಿರೋರಿಗೆ "ನೀವೆಲ್ಲಾ ಒಂದೇ, ನಿಮ್ಮ ಇತಿಹಾಸವೆಲ್ಲಾ ಒಂದೇ, ನಿಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯೆಲ್ಲಾ ಒಂದೇ" ಅಂತ ಹೇಳ್ದ್ರೆ ಸಾಕಾ? "ಲೋ ಹೋಗೋಲೋ! ಬೆಂಕಿಹಾಕ ನಿನ್ನ ಒಗ್ಗಟ್ಟಿಗೆ!" ಅಂತ ಜನ ಅನ್ನೋದು ಇದ್ರಿಂದ್ಲೇ. ಈ ಕುರ್ಚಿ-ಸಿದ್ಧಾಂತ ಬಿಟ್ಟು ನಿಜವಾಗಲೂ ಈ ಹಗೆತನಾನ ನಿಲ್ಲಿಸಕ್ಕೆ ಇವತ್ತಿನ ಭಾರತದಲ್ಲಿರೋ ಆಡಳಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೇನ ರಿಪೇರಿ ಮಾಡ್ಬೇಕು. ನದಿನೀರು-ಹಂಚಿಕೆಗೆ ಕಾನೂನು ಮಾಡದೆ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಲಾಬಿ ಮಾಡಿದೋರಿಗೆ ನೀರು ಅನ್ನೋದು ಸರಿಯಾದ ವ್ಯವಸ್ಥೇನಾ ಗುರು? ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನ ಸರಿಮಾಡೋದು ಬಿಟ್ಟು ಅಡುಗೋಲಜ್ಜಿ ಕತೆ ಹೆಳ್ದ್ರೆ ಬಾಯಾರಿಕೆಯಿಂದ ಸಾಯ್ತಿರೋರು ಸುಮ್ನಿರ್ತಾರಾ ಗುರು? ಒಟ್ನಲ್ಲಿ ಹಗೆತನಕ್ಕೆ ಪರಿಹಾರ ಇದೆ. ಅದು ಬೇಡದೇ ಇದ್ದಾಗ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಶ್ಲೋಕ (ಅದೂ ತಪ್ಪುತಪ್ಪು) ಹೇಳೋದಲ್ಲ, ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಆಗಬೇಕಾಗಿರೋ ರಿಪೇರಿ ಮಾಡೊದು.

ಅವರ ನಿಲುವು: ಜಾಗತಿಕ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷಿಲ್ಲದೆ ನಾವು ಬೆಳೆಯಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ

ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ: ಸಕ್ಕತ್ತಾಗಿ ಸೋಲೊಪ್ಕೊಂಡಿದಾರೆ ಸಾಹೇಬ್ರು! ನಿಮಗೆ ಆಗದೇ ಇರಬೋದು ಸ್ವಾಮಿ, ನೀವು ಸೋಲೊಪ್ಕೊಂಡಿರಬೋದು. ಆದ್ರೆ ಇನ್ನೂ ಈಗ ತಲೆ ಎತ್ತುತ್ತಾ ಇರೋ ಕನ್ನಡ ನಾಡಿದೆ, ಮೈಯಲ್ಲಿ ಮಿಂಚಿರೋ ಕನ್ನಡಿಗರು ಇದಾರೆ! ಇವರ ಹುಮ್ಮಸ್ಸಿಗ್ಯಾಕೆ ನೀರು ಹಾಕಕ್ಕೆ ಹೊರಟಿದ್ದೀರಿ? ನಿಮಗೆ ಆಗದೇ ಹೋದ್ರೆ ತೆಪ್ಪಗೆ ಮನೇಲಿ ಮಲ್ಕೊಳಿ! ಜಪಾನ್, ಇಸ್ರೇಲ್, ಜರ್ಮನಿ - ಇವೆಲ್ಲಾ ಹೇಗೆ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಇಲ್ದೆ ನಮಗಿಂತ ಮುಂದಿವೆ? ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇದೆ ಅಂತ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿ! ತಿರ್ಗಾ ಅವರ ಇತಿಹಾಸ ಗಿತಿಹಾಸ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ - ಇವೆಲ್ಲಾ ಮರೀರಿ. ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಬಗ್ಗೆ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿ, ಇಲ್ಲಾ ಮಾಡಕ್ಕಾಗೋರಿಗಾದರೂ ಬಿಡಿ!

ಅವರ ನಿಲುವು: ಇಂಗ್ಲೀಷನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಬೇಕು, ಆದರೆ ಆಗಲ್ಲ

ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ: ಇದೂ ಒಬ್ಬ ಸೋಲೊಪ್ಪಿಕೊಂಡಿರೋನ್ ಮಾತು! ಇವರಿಗೆ ಇಂಗ್ಲೀಷು ತಿನ್ನಕ್ಕೂ ಆಗದೇ ಇರೋ, ಬಿಡಕ್ಕೂ ಆಗದೇ ಇರೋ ಲಾಡು! ವಿರೋಧಿಸಬೇಕು, ಆದರೆ ಆಗಲ್ಲ (ಸಾಹೇಬ್ರು ಉಪಯೋಗಿಸಿರೋ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಪದಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ನೋಡಿದ್ರೆ ಗೊತ್ತಾಗತ್ತೆ)! ಯಾಕೆ ವಿರೋಧಿಸಬೇಕು? ಯಾಂಕೇಂದ್ರೆ ಅದು ಬೇರೆ ದೇಶದ ಭಾಷೆಯಲ್ಲವೇ, ಅದಕ್ಕೆ! - ಇದು ಇವರ ಸಿದ್ಧಾಂತ. ಇದರಲ್ಲಿ ಹುರುಳೇ ಇಲ್ಲ. ಇಂಗ್ಲೀಷನ್ನ ಯಾಕೆ ವಿರೋಧಿಸಬೇಕು? ವಿರೋಧಿಸೋ ಅವಶ್ಯಕತೆಯೇ ಇಲ್ಲ. ಅದರಿಂದ ಬರೋದನ್ನೆಲ್ಲ ತೊಗೋಬೇಕು, ಅದಕ್ಕೆ ಕೊಡೋದ್ನೆಲ್ಲ ಕೊಡಬೇಕು. ಬೇಕಾಗಿರೋ ತನಕ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಳ್ಳೋದು, ಆಮೇಲೆ ಬಿಟ್ಟಾಕಿ ಮುಂದೆ ಹೋಗೋದು, ಅಷ್ಟೆ. ವಿರೋಧಿಸೋದೇನು ಬಂತು ಮಣ್ಣು? ಇವರಿಗೆ ಇಲ್ಲಾ ಒಂದನ್ನ ವಿರೋಧಿಸಬೇಕು, ಇಲ್ಲಾ ಹಾಡಿ ಹೊಗಳಬೇಕು ಅನ್ನೋದೆರಡೇ ಗೊತ್ತಿರೋಹಾಗಿದೆ. ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಬಿಸಾಕೋದು ಅನ್ನೋ ಮೂರನೇದೂ ಇದೆ ಗುರು!

ಅವರ ನಿಲುವು: ಜಾಗತೀಕರಣವನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಬೇಕು, ಆದರೆ ಆಗಲ್ಲ

ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ: ಇದೂ ಇವರಿಗೆ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಇದ್ದಂಗೇನೇ. ಇವರ ಪ್ರಕಾರ ಯಾಕೆ ವಿರೋಧಿಸಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ ಇದರಿಂದ "ದೇಶ" ಅನ್ನೋದರ ಗಡಿ ಎಲ್ಲಿದೇಂತಾನೇ ಗೊತ್ತಾಗಲ್ವಲ್ಲ, ಅದು! ಆದರೆ ನಿಜವಾಗಲೂ ನೋಡಿದ್ರೆ ಜಾಗತೀಕರಣ ಅನ್ನೋದನ್ನ ವಿರೋಧಿಸೋ ಅವಶ್ಯಕತೇನೇ ಇಲ್ಲ. ಪುರಂದರದಾಸರು ಹೇಳೋ ಹಾಗೆ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ

ಈಸಬೇಕು, ಇದ್ದು ಜಯಿಸಬೇಕು

ಅದುಬಿಟ್ಟು ಈಜಕ್ಕೇ ಹೆದ್ರುಕೋಬಾರ್ದು! ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಯಾವ ನನ್ನ ಮಗನ್ಗೂ ತಲೆ ಬಗ್ಗಿಸೋ ಅವಶ್ಯಕತೇನೇ ಬರದೇ ಇರೋ ಹಾಗೆ ನಮ್ಮನ್ನ ನಾವು ಗಟ್ಟಿ ಮಾಡ್ಕೋಬೇಕು. ಅದು ಬಿಟ್ಟು ಅದನ್ನ ವಿರೋಧಿಸಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಇವರು ಸೋಲೊಪ್ಪಿಕೊಂಡು ತಮ್ಮ ಸೋಲ್ನ ಇನ್ನೊಬ್ಬ್ರಿಗೆ ಹರಡೋ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತಿರೋದು ಸರಿಯಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ. ಒಟ್ನಲ್ಲಿ ತಿರ್ಗಾ ಅದೇ ಗೋಳು: ಇಲ್ಲಾ ವಿರೋಧಿಸಬೇಕು, ಇಲ್ಲಾ ಹಾಡಿ ಹೊಗಳಬೇಕು ಅನ್ನೋದೆರಡೇ ಇವರಿಗೆ ಕಾಣಿಸ್ತಾ ಇರೋದು. ಸರಿಯಲ್ಲ. ಎಲ್ಲೀವರೆಗೆ, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಜಾಗತೀಕರಣದಿಂದ ಉಪಯೋಗ ಆಗತ್ತೋ ಅಲ್ಲೀವರೆಗೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳೋದು, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ನಮಗೇ ಕಷ್ಟಾನೋ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲ ಕೈಬಿಡೋದು. ಇಷ್ಟು ಮಾಡಿದರೆ ಸಾಕು. ಈ ಮೂರನೇದನ್ನ ಸಾಹೇಬ್ರು ಸೊಲ್ಪ ಅರ್ಥ ಮಾಡ್ಕೋಬೇಕು.

ಅವರ ನಿಲುವು: ಮೇಲಿನೆರಡು ಆಗಬೇಕಾದರೆ ಭಾರತದ ರಾಜ್ಯಗಳೆಲ್ಲ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ದೇಶಗಳಾಗಬೇಕು

ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ: ಇದು ಒಂದು ರೀತಿ ಮನೆಹಾಳು ಬುದ್ಧೀನೇ. ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಸರಿಮಾಡೋ ಯೋಗ್ಯತೆಯಿಲ್ಲ, ಸರಿಮಾಡಕ್ಕೆ ಆಗತ್ತೆ ಅನ್ನೋ ಭರವಸೆ ಇಲ್ಲಾ ಅಂತ ಸರಿ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಹೊರಟಿರೋರಿಗೆ ದೇಶ ಒಡೆದರೇನೇ ನಿಮ್ಮ ಗುರಿ ಮುಟ್ಟಕ್ಕಾಗೋದು ಅನ್ನೋ ಮನೆಹಾಳು ಬುದ್ಧೀನ ಹೇಳ್ಕ್ಲೊಡ್ತಾ ಇರೋ ಇವರು ನಿಜವಾದ ಬಿರುಕು ತರ್ತಾ ಇರೋದು ಭಾರತದಲ್ಲಿ! ನಂಬಬೇಡ ಗುರು ಇವರನ್ನ! ಈ ಸೋತ ಜನರನ್ನ ಮರೆತು ನಿಜವಾದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನ ಕಟ್ಟಬೇಕು, ಇದರಿಂದಲೇ ದೇಶ ಬಲಿಷ್ಠವಾಗೋದು. ಬೇರೆಬೇರೆ ದೇಶಗಳಾಗಬೇಕು ಅಂದುಕೊಳ್ಳೋದು ಒಬ್ಬ ಹತಾಶನಾಗಿರೋ, ಸೋತುಹೋಗಿರೋನು ಮಾತ್ರ!

ಅವರ ನಿಲುವು: ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಆಗದೇ ಇರೋ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ವಿರೋಧ ಮತ್ತು ಜಾಗತೀಕರಣ ವಿರೋಧ ಇವರಡಕ್ಕಿಂತ ಈಗಾಗಲೇ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿರುವ ಹಾಗೆ ಒಂದು ದೇಶವಾಗೇ ಉಳಿಯುವುದು ಮುಖ್ಯ

ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ: ಇವರ ಮುಂದೆ ಎರಡು ಸೋಲುಗಳು ನಿಂತಿವೆ:

• ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಮತ್ತು ಜಾಗತೀಕರಣಗಳ್ನ ಎದುರಿಸಕ್ಕೆ ಆಗದೇ ಇರೋದು
• ಭಾರತ ಅಂತ ಒಂದು ದೇಶ ಈಗಾಗಲೇ ಇರೋದರಿಂದ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಮತ್ತು ಜಾಗತೀಕರಣಗಳನ್ನ ಎದುರಿಸಕ್ಕೆ ಬೇಕಾಗಿರೋ ಬೇರೆಬೇರೆ ದೇಶಗಳು ಇಲ್ಲದೇ ಇರೋದು

ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಮತ್ತೆ ಜಾಗತೀಕರಣಗಳ್ನ ಎದುರಿಸಬೇಕು ಅನ್ಕೊಳೋದೇ ತಪ್ಪು ಅಂತ್ಲೂ ಹೇಳಿದ್ದಾಯ್ತು, ಬೇರೆಬೇರೆ ದೇಶಗಳಾಗಬೇಕು ಅನ್ನೋದು ಮನೆಹಾಳು ಮಾತು, ಸೋತೋನ ಮಾತು ಅಂತ್ಲೂ ಹೇಳಿದ್ದಾಯ್ತು. ಆದ್ರೆ ಇಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಬೇಕಾಗಿರೋ ವಿಷಯ ಏನೆಂದರೆ ಇವರು "ಆರು ಹಿತವರು ನಿನಗೆ ಇವೆರಡು ಸೋಲುಗಳೊಳಗೆ?" ಅನ್ನೋ ಪ್ರಶ್ನೇನ ಉತ್ತರಿಸೋ ಗುಂಗಲ್ಲಿದಾರೇ ಹೊರತು ಇವರ ಸಿದ್ಧಾಂತದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಹೊಸಬೆಳಕೂ, ಹೊಂಬೆಳಕೂ, ಉಜ್ಜ್ವಲ ಭವಿಷ್ಯವೂ ಕಾಣ್ತಾ ಇಲ್ಲ. ಇಂಗ್ಲೀಷು, ಜಾಗತೀಕರಣ - ಇವುಗಳನ್ನ ಎಲ್ಲಿಡಬೇಕೋ ಅಲ್ಲಿಡಕ್ಕೆ ಇವರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಆಗ್ತಾನೇ ಇಲ್ಲ, ಇಡಕ್ಕೆ ಯಾವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ-ರಿಪೇರಿ ಆಗ್ಬೇಕು ಅಂತ್ಲೂ ಇವರಿಗೆ ಅರ್ಥ ಆಗ್ತಾ ಇಲ್ಲ. ಭಾರತದ ಏಕತೆಗೆ ಧಕ್ಕೆ ಬರದೇ ಇರುವ ಹಾಗೆ, ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಮತ್ತು ಜಾಗತೀಕರಣಗಳನ್ನು ನಮಗೆ ಬೇಕಾದಂಗೆ ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಳ್ಳೋ ಹಾಗೆ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯ. ಸೊಲ್ಪ ತಲೆ ಉಪಯೋಗಿಸಬೇಕು, ಸೊಲ್ಪ ದುಡೀಬೇಕು, ಅಷ್ಟೆ.

ಅವರ ನಿಲುವು: ಜನ ತಮ್ಮ ಭಿನ್ನತೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಇಂಗ್ಲೀಷ್, ಜಾಗತೀಕರಣ ಮತ್ತು ಧರ್ಮಗಳೆಂಬ ಮೂರನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಇದರಿಂದ ದೇಶ ಒಡೆದುಹೋಗುವ ಭಯವಿದೆ

ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ: ಮೊದಲೆರಡನ್ನು ವಿರೋಧಿಸೋದು ಪೆದ್ದತನ, ಸೋಲೊಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳೋದು ಅಂತ ಆಗಲೇ ಹೇಳಿದ್ದಾಯ್ತು. ಇನ್ನು ಧರ್ಮವನ್ನ ವಿರೋಧಿಸಬಾರ್ದು ಅನ್ನೋದೂ ನಿಜವೇ. ಆದರೆ ಆ ಧರ್ಮ ಅನ್ನೋದನ್ನ ಜನಕ್ಕೆ ಹರಡೋದಾದರೂ ಹೇಗೆ? ಹರಡಕ್ಕೆ ಅದ್ನ ಔರ್ ಭಾಷೇಲಿ ಹೇಳಬೇಕು ಅನ್ನೋದನ್ನ ಹೊಸದಾಗಿ ಹೇಳ್ಬೇಕಾ ಗುರು? ತಮಿಳ್ರುಗೂ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೂ ಧರ್ಮ ಹೇಳ್ಕೊಡಕ್ಕೆ ಹೊರಡೋರು ಇಬ್ರುಗೂ ಸಂಸ್ಕೃತಾನೇ ಮದ್ದು ಅನ್ಕೊಳೋದು ಪೆದ್ದತನ ಗುರು! ತಮಿಳರಿಗೆ ತಮಿಳಲ್ಲೇ ಹೇಳ್ಬೇಕು, ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲೇ ಹೇಳಬೇಕು. ನಿಜವಾದ ಧರ್ಮ ಪ್ರಚಾರಕನಿಗೆ ಇದು ಅರ್ಥ ಆಗತ್ತೆ. ಅದು ಬಿಟ್ಟು ತಿರ್ಗಾ ಅದೇ "ಧರ್ಮ=ಸಂಸ್ಕೃತ" ಅನ್ನೋ ನಿಲ್ದೇ ಇರೋ ಸಮೀಕರಣ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ಕೂತಿದ್ರೆ ಚೊಂಬುಲಿಂಗ! ಒಗ್ಗಟ್ಟು ನಿಜವಾಗಲೂ ಉಳಿಯಕ್ಕೆ ವಿವಿಧತೇನ ಕಾಪಾಡ್ಕೊಳೋ ಅಗತ್ಯದ ಅರಿವಾಗೋದು ಸಕ್ಕತ್ ಮುಖ್ಯ ಗುರು!

ಅವರ ನಿಲುವು: ಭಾರತದೇಶ ಒಡೀಬಾರ್ದು

ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ: ಖಂಡಿತ ಒಡೀಬಾರ್ದು. ಒಡೀದೇ ಇರಕ್ಕೆ ತುಕ್ಕು ಹಿಡಿದಿರೋ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ರಿಪೇರಿ ಆಗ್ಬೇಕು, ವಿವಿಧತೆಯನ್ನ ಕಾಪಾಡಬೇಕು.

ಒಟ್ನಲ್ಲಿ ಚಿನಿವಾರ ಅವರ ಬರಹದಲ್ಲಿ ಕಾಣ್ಸೋದು ಬರೀ ಸೋಲೊಪ್ಪಿಕೊಂಡಿರೋರ ಅಳು. ಮಾತಾಡೋದು ಮಾತ್ರ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆ! ಈ ಟೊಳ್ಳು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆಯಿಂದ ಏನೂ ಉಪಯೋಗವಿಲ್ಲ, ನಿಜವಾದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆ ಅಂದ್ರೆ ಇರೋ ವಿವಿಧತೆಯನ್ನ ಮುಚ್ಚಿಹಾಕೋದಲ್ಲ, ಅಥವಾ ಇಲ್ಲದಿರೋ ಏಕತೆಯನ್ನ ಹುಟ್ಟಿಹಾಕೋದಲ್ಲ - ವಿವಿಧತೆಯಲ್ಲಿ ಏಕತೆ.

ಇದೂ ಎರ್ರಾಬಿರ್ರಿ ದೊಡ್ಡ ಬರಹಾನೇ ಆಯ್ತು. ಸರಿ. ಕಾಫೀಗ್ ಓಗ್ಮ?