"ನಮಸ್ಕಾರ! ಹೇಗಿದೀರಾ?"

ಮುಂಬೈನ DNA ಅನ್ನೋ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಪತ್ರಿಕೇಲಿ ಈ ಹಿಂದೆ ನಮಗೆ "ಕನ್ನಡ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ" ಅಂತಿದ್ದ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ವಲಸಿಗರು ಇವತ್ತು "ನಮಸ್ಕಾರ ಹೇಗಿದೀರಾ?" ಅನ್ನುತ್ತ ಕನ್ನಡ ಕಲೀತಿದಾರೆ ಅನ್ನೋ ಸುದ್ದಿ ವರದಿ ಆಗಿದೆ.

ನಿಧಾನವಾಗಾದರೂ ಕನ್ನಡ ಕಲಿಯೋ ನಿರ್ಧಾರ ತೊಗೊಂಡು ಇಲ್ಲಿನ ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಯಲ್ಲಿ ಬೆರೆಯಲು ಒಲವು ತೋರುಸ್ತಿರೋ ವಲಸಿಗರಿಗೆ ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟಿ ಹುರಿದುಂಬಿಸಬೇಕು ಗುರು! ಆಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಇವರ ಕನ್ನಡ ಕಲಿಯುವ ಉತ್ಸಾಹ, ಕನ್ನಡದ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯದ ತಿಳುವಳಿಕೆ, ಕನ್ನಡ ತಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಭಾಗ ಆಗ್ಬೇಕು ಅನ್ನೋ ನಿಲುವು, ಕನ್ನಡಿಗರೊಡನೆ ಬೆರೀಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಆಸೆ, ಕನ್ನಡ ಸಂಸ್ಕೃಯಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಕ್ಕೆ ಇವ್ರು ತೋರುಸ್ತಿರೋ ಹವಣಿಕೆ - ಇವೆಲ್ಲಾ ಹೊಗಳಿಕೆಗೆ ಪಾತ್ರ ಗುರು!

ಒಂದು ಪ್ರದೇಶದ ಸಾಮಾಜಿಕ, ಧಾರ್ಮಿಕ, ರಾಜಕೀಯ, ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ, ಅಲ್ಲಿನ ಆಡಳಿತ, ಶಿಕ್ಷಣ, ಕಾನೂನು ಸುವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಸುಧಾರಣೆಗೆ ಮತ್ತು ಪೂರ್ಣ ಒಗ್ಗಟ್ಟಿಗೆ ಅಲ್ಲಿನ ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಉತ್ತಮ ವಾಹಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ವಲಸಿಗರು ತಾವು ನೆಲಸುವ ಪ್ರದೇಶದ ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ ಸಹಮತ ತೋರುವುದು ಆಯಾ ಪ್ರದೇಶದ ಏಳಿಗೆಗೆ ಬಹುಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಬೇಕಾದ ಒಗ್ಗಟ್ಟನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತೆ ಗುರು. ವಲಸಿಗನಿಗೆ ಇದು ಸ್ಥಳೀಯನ ಸ್ನೇಹದ ಜತೆಗೆ, ಅಲ್ಲಿರುವ ಅವಕಾಶ, ತನ್ನನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಕ್ಕೆ ಸಾಣೆ ಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ. ತಾನು ಈ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿಯಲ್ಲ, ಎಲ್ಲರೊಡನೆ ಒಬ್ಬ ಎಂಬ ಹೆಮ್ಮೆಯನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಿಕೊಡುತ್ತೆ ಗುರು. ಇದು ವಲಸಿಗನಿಗೂ ಒಳ್ಳೇದು, ನಮಗೂ ಒಳ್ಳೇದು.

ಬೆಂಗಳೂರು-ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ಈ ಸುದ್ಧಿ ಮುಂಬೈನಲ್ಲಿ ವಲಸಿಗರು ಮರಾಠಿ ಕಲಿಯಕ್ಕೆ, ಹಾಗೆಯೇ ಕೋಲ್ಕೋತ್ತಾದಲ್ಲಿ ಬಂಗಾಳಿ ಕಲಿಯಕ್ಕೆ, ಪ್ರೇರಕ ಆಗಬೇಕು. ಭಾರತ ಹಲವು ಭಾಷೆ-ಹಲವು ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳ ರಾಜ್ಯಗಳ ಒಕ್ಕೂಟ. ಈ ಒಕ್ಕೂಟದ ಒಳಿತಿನ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ, ವಲಸಿಗರು ತಾವು ವಲಸೆ ಹೋದ ಜಾಗದ ನಾಡು-ನುಡಿ-ನಡೆಗಳ್ನ ಗೌರವಿಸಿ ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗೋದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾದ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿದೆ ಗುರು!